Tussen 10.00 en half 10.30 uur stapten mijn moeder en ik de Engelmunduskerk in Driehuis in. De reis naar Lourdes was nu drie maanden geleden, maar de herinnering aan Lourdes en aan deze mooie Santpoortse Lourdesgroep was nog steeds aanwezig. Ik keek dan ook uit naar deze reünie.
Bij binnenkomst in de kerk was het een feest van herkenning. "Leuk je te zien!" werd afgewisseld met "Hoe gaat het er nu mee?" en zelfs "Heb je het Lourdesgevoel een beetje kunnen vasthouden?" Veel ruimte voor diepgaande gesprekken was er nog niet, want we hadden natuurlijk eerst de eucharistieviering. Vicaris Bruggink vertelde over Lourdes en over het thema 'Barmhartig als de Vader. José nam daarna het woord, waarbij ze de Poort van Barmhartigheid beschreef. Even later liepen we in een heuse lichtprocessie door de kerk. Het was net alsof we een stukje Lourdes naar Driehuis hadden gehaald. 'Te Lourd op de bergen' werd dan ook luidkeels meegezongen.
Na de eucharistieviering was er tijd voor koffie, thee en een lekker gebakje. Maar veel belangrijker waren de verschillende gesprekken. Het Lourdes gevoel kwam ter sprake, net als het leven na Lourdes en hoe we Lourdes een plekje konden geven in het dagelijks leven. Dat valt nog niet altijd mee, maar gelukkig had Hans Lammers een mooi middel om Lourdes weer opnieuw te beleven. Hij had van zijn foto's – en een paar filmpjes van Mart's – een fantastische film gemaakt, waardoor het net leek alsof we weer in Lourdes waren. Hans, geweldig gedaan!
Na de lunch en het tweede deel van de film was de middag alweer bijna ten einde gekomen maar niet voordat Ton de groep nog even had toegesproken, en iedereen het Lourdesverslag 2016 kreeg uitgereikt. Zo kon onze Lourdesreis, met alle mooie, krachtige en emotionele momenten, keer op keer herbeleefd worden.
En om 15.00 uur was dan ook deze reünie voorbij. Lourdes 2016 begon voor de meesten van ons in april, tijdens de ontmoetingsbijeenkomst. Nu, zeven maanden later, ligt Lourdes 2016 toch echt achter ons. Het was een mooie tijd, waar ik persoonlijk met heel veel plezier aan terug zal denken. Gelukkig hebben we de foto's nog en natuurlijk de vele contacten die we aan deze fantastische reis hebben overgehouden. Mede-pelgrims, bedankt voor alles!
Geschreven door Rob Versteegt.
Bij binnenkomst in de kerk was het een feest van herkenning. "Leuk je te zien!" werd afgewisseld met "Hoe gaat het er nu mee?" en zelfs "Heb je het Lourdesgevoel een beetje kunnen vasthouden?" Veel ruimte voor diepgaande gesprekken was er nog niet, want we hadden natuurlijk eerst de eucharistieviering. Vicaris Bruggink vertelde over Lourdes en over het thema 'Barmhartig als de Vader. José nam daarna het woord, waarbij ze de Poort van Barmhartigheid beschreef. Even later liepen we in een heuse lichtprocessie door de kerk. Het was net alsof we een stukje Lourdes naar Driehuis hadden gehaald. 'Te Lourd op de bergen' werd dan ook luidkeels meegezongen.
Na de eucharistieviering was er tijd voor koffie, thee en een lekker gebakje. Maar veel belangrijker waren de verschillende gesprekken. Het Lourdes gevoel kwam ter sprake, net als het leven na Lourdes en hoe we Lourdes een plekje konden geven in het dagelijks leven. Dat valt nog niet altijd mee, maar gelukkig had Hans Lammers een mooi middel om Lourdes weer opnieuw te beleven. Hij had van zijn foto's – en een paar filmpjes van Mart's – een fantastische film gemaakt, waardoor het net leek alsof we weer in Lourdes waren. Hans, geweldig gedaan!
Na de lunch en het tweede deel van de film was de middag alweer bijna ten einde gekomen maar niet voordat Ton de groep nog even had toegesproken, en iedereen het Lourdesverslag 2016 kreeg uitgereikt. Zo kon onze Lourdesreis, met alle mooie, krachtige en emotionele momenten, keer op keer herbeleefd worden.
En om 15.00 uur was dan ook deze reünie voorbij. Lourdes 2016 begon voor de meesten van ons in april, tijdens de ontmoetingsbijeenkomst. Nu, zeven maanden later, ligt Lourdes 2016 toch echt achter ons. Het was een mooie tijd, waar ik persoonlijk met heel veel plezier aan terug zal denken. Gelukkig hebben we de foto's nog en natuurlijk de vele contacten die we aan deze fantastische reis hebben overgehouden. Mede-pelgrims, bedankt voor alles!
Geschreven door Rob Versteegt.