Vrijdag 15 april was de eerste bijeenkomst van de Lourdesgroep Santpoort, voor de reis die plaats gaat vinden van dinsdag 17 t/m zondag 22 mei 2016. Nog ongeveer een maand, en dan vertrekken we! Ik had al veel goede verhalen gehoord over deze groep, dus ik was erg benieuwd om iedereen te ontmoeten.
Na een lange reis uit Ede stopten mijn vader en ik voor de kerk in Driehuis. Het was nat buiten. Koud en donker. We waren ook veel te vroeg: om 20.00 uur zou de bijeenkomst pas beginnen, maar ik sloeg de autodeur al achter me dicht om 19.30 uur. Toch maar even kijken of er iemand aanwezig was.
Het bleek al snel dat we niet de eersten waren. Nadat we hartelijk begroet waren, kreeg mijn vader een kopje koffie en ik genoot van een lekker kopje thee. Ik dacht dat we een lange tijd zouden moeten wachten voor er andere mensen zouden arriveren, maar nee hoor: nog voordat ik mijn kopje thee op had, zat de zaal al bijna vol! Het was buiten misschien wel nat, koud en donker, maar binnen was het warm en gezellig.
Wat mij het meeste opviel was de hartelijke begroetingen die men elkaar gaf. Het was wel duidelijk dat veel pelgrims elkaar al goed kenden. Verhalen vlogen over de tafels, koffie en thee vloeide rijkelijk – maar gelukkig niet over de tafels – en het enthousiasme over Lourdes was duidelijk te voelen. Maar niet alleen over Lourdes: deze groep was ook bijzonder, volgens de mensen die ik sprak. De intentie van Lourdes zit ook in deze groep: elkaar leren kennen, er voor elkaar zijn, ook al ben je een vreemde. Lang niet elke groep heeft dat...
Rond 20.00 uur nam Ton het woord. Hij stelde het bestuur voor en José Rustemeijer en stak met haar de themakaars aan. Het was een mooi symbolisch beeld dat deze kaars, die met ons op reis gaat, nu aangestoken werd. Onze reis is eigenlijk nu al begonnen. Mooi was dat!
Na een mooi gemaakt filmpje over het leven van Bernadette Soubirous, was het weer tijd voor koffie/ thee en voor het ontmoeten van elkaar. Ton vertelde daarna nog over Lourdes zelf, en gaf uiteindelijk wat mededelingen over de samenstelling van de groep en hoe de reis er uit gaat zien. Het blijkt dat ik de jongste ben! De gemiddelde leeftijd is namelijk 63 jaar. Even vroeg ik me af of ik hierdoor wel aansluiting zou hebben bij de groep, omdat ik weinig mensen van mijn leeftijd had gezien... maar na deze avond vol met gesprekken, maak ik me hier helemaal geen zorgen meer om.
Om 22.00 uur stapten we weer in de auto. De avond was voorbij, maar de reis was begonnen. Lourdes, we komen er aan!
Geschreven door Rob Versteegt
Na een lange reis uit Ede stopten mijn vader en ik voor de kerk in Driehuis. Het was nat buiten. Koud en donker. We waren ook veel te vroeg: om 20.00 uur zou de bijeenkomst pas beginnen, maar ik sloeg de autodeur al achter me dicht om 19.30 uur. Toch maar even kijken of er iemand aanwezig was.
Het bleek al snel dat we niet de eersten waren. Nadat we hartelijk begroet waren, kreeg mijn vader een kopje koffie en ik genoot van een lekker kopje thee. Ik dacht dat we een lange tijd zouden moeten wachten voor er andere mensen zouden arriveren, maar nee hoor: nog voordat ik mijn kopje thee op had, zat de zaal al bijna vol! Het was buiten misschien wel nat, koud en donker, maar binnen was het warm en gezellig.
Wat mij het meeste opviel was de hartelijke begroetingen die men elkaar gaf. Het was wel duidelijk dat veel pelgrims elkaar al goed kenden. Verhalen vlogen over de tafels, koffie en thee vloeide rijkelijk – maar gelukkig niet over de tafels – en het enthousiasme over Lourdes was duidelijk te voelen. Maar niet alleen over Lourdes: deze groep was ook bijzonder, volgens de mensen die ik sprak. De intentie van Lourdes zit ook in deze groep: elkaar leren kennen, er voor elkaar zijn, ook al ben je een vreemde. Lang niet elke groep heeft dat...
Rond 20.00 uur nam Ton het woord. Hij stelde het bestuur voor en José Rustemeijer en stak met haar de themakaars aan. Het was een mooi symbolisch beeld dat deze kaars, die met ons op reis gaat, nu aangestoken werd. Onze reis is eigenlijk nu al begonnen. Mooi was dat!
Na een mooi gemaakt filmpje over het leven van Bernadette Soubirous, was het weer tijd voor koffie/ thee en voor het ontmoeten van elkaar. Ton vertelde daarna nog over Lourdes zelf, en gaf uiteindelijk wat mededelingen over de samenstelling van de groep en hoe de reis er uit gaat zien. Het blijkt dat ik de jongste ben! De gemiddelde leeftijd is namelijk 63 jaar. Even vroeg ik me af of ik hierdoor wel aansluiting zou hebben bij de groep, omdat ik weinig mensen van mijn leeftijd had gezien... maar na deze avond vol met gesprekken, maak ik me hier helemaal geen zorgen meer om.
Om 22.00 uur stapten we weer in de auto. De avond was voorbij, maar de reis was begonnen. Lourdes, we komen er aan!
Geschreven door Rob Versteegt